Bijna 2 jaar in de gemeente Oldebroek: ‘Appeltaart en oliebollen vind ik heerlijk; kruidnootjes vies’

Nederland vindt ze heel mooi, netjes en erg schoon. Ze is gek op de Hollandse weilanden, vooral als er koeien en schapen in lopen. Ook de bossen vindt ze prachtig. Appeltaart en oliebollen zijn heerlijk; kruidnootjes vies. De 12-jarige Oekraïense Margarita Krohmalna is inmiddels 1 jaar en 8 maanden in Nederland. Haar droom? Chirurg worden en Frans en Italiaans leren.

Hanneke Bloemendaal

Het is maart 2021 als de wereld van de toen 10-jarige Margarita compleet overhoop wordt gegooid. De oorlog is uitgebroken en eten en geld raken op. Met haar ouders en broertje van 4 jaar vluchten ze weg uit Oekraïne. Met de bus reizen ze naar Polen, daarvandaan gaan ze met de trein naar Berlijn, waarna ze hun weg, dankzij hulp van vreemden, met de auto naar Nederland vervolgen.
“We hebben in het begin een paar maanden bij een gastgezin gewoond”, vertelt ze. “Daarna verhuisden we naar een huis op IJsselvliedt, waar we samen met mijn tante, neef en een andere Oekraïense familie een tijd hebben gewoond. Toen kwam er een huurhuis in Oosterwolde vrij daar hebben we met mijn ouders en broertje gewoond, maar dat het was ook maar tijdelijk. Nu woon ik in Wezep, maar binnenkort ga ik weer verhuizen, want het huurcontract loopt af. We weten nog niet waar we heen gaan, want het is een groot probleem om een huis te vinden.”
Ondanks al deze verhuizingen en onzekerheid weet Margarita één ding heel zeker: ze wil graag in Nederland blijven. “Niet omdat ik niet houd van mijn land. Maar ik kan daar niet wonen. Heel veel gebouwen zijn kapot en de economie is niet zo goed. Hoe zeg je dat? Er is veel corruptie.”
Dat Margarita en haar familie in Nederland terecht zijn gekomen is niet helemaal toevallig. “Mijn oma was wel eens in Rotterdam geweest, want daar heeft ze al 27 jaar een vriendin wonen. Oma vindt Nederland een heel goed land. Er is veel minder eh..... -ze zoekt op Google translate naar het juiste woord- criminaliteit.”  Ze vervolgt: “Ik heb het hier erg naar mijn zin en ik vind Nederland ook heel mooi. De mensen zijn aardig, ik heb veel vrienden en zit op een leuke school. Het is ook fijn om in een dorp te wonen, in Oekraïne woonde ik in een stad.”

 
Margarita spreekt inmiddels behoorlijk goed Nederlands. “Ik ben begonnen op de Rank, in een speciale taalklas. Toen ik een goed cijfer kreeg op een toets zei de juf dat ik naar groep 8 mocht. Inmiddels zit ik op het Agnietencollege en ik heb hele leuke klasgenoten. Het mooiste vak vind ik biologie, dat is erg interessant. Later wil ik graag chirurg worden. Ik doe VMBO-kader en mijn mentor heeft uitgelegd dat ik dan nog heel veel moet leren. Dat vind ik niet erg. Ik houd van leren. Ik wil graag beter Engels leren en ook Italiaans en Frans.”

De vrolijke puber heeft een tijdje bij WHC gevoetbald. “Ik houd erg van voetbal, maar ik ben bang voor publiek. Ik word heel zenuwachtig als er veel mensen naar me kijken. Gelukkig houd ik ook erg van tekenen.” Kunstenaar Esther Visser uit Wezep vertelt. “Ik ken Margarita via kennissen uit de kerk.  Zij vroegen of ze bij mij op tekenles kon komen. In Oekraïne tekende ze alleen met grafiet, ik heb haar leren tekenen met pastelkrijt. Ze kan erg goed tekenen en heeft veel gevoel voor kleur. Ook luistert ze heel goed naar mijn instructies. Dat was in het begin, toen ze geen Nederlands sprak, best lastig. Margarita is een lief meisje en prettig in de omgang. Het is erg leuk om les aan haar te geven. Het is ook leuk als ze vertelt hoe het er bij haar thuis aan toegaat, hoe Oekraïne verschilt van Nederland. Dat vind ik interessant. Heel knap hoe zij en haar familie zich in zo korte tijd hebben aangepast.” 

Margarita reageert: “Ik mis wel onze oma’s heel erg. Die willen niet weg uit Oekraïne. Daarom bellen we elke dag. Ook mis ik sommige producten. Zoals bijvoorbeeld de ‘zaadjes’ uit een klaproos. Dat is een nationaal gerecht dat wij met kerst altijd eten. Tussen de middag eten wij trouwens altijd soep of bjorst. In Nederland vind ik oliebollen en appeltaart heel lekker, want ik houd erg van zoet.
Mijn moeder werkte eerst in een restaurant in Elburg, waar ze de lekkerste appeltaart hebben die ik ken. Nu kookt ze voor voetbalteams van PEC Zwolle. Mijn vader werkt in Elburg. Hij verpakt meubilair. Mijn ouders willen ook graag in Nederland blijven.”