Voorzitter PCOB Anneke van de Kolk: ‘Veel mensen hebben andere mensen nodig’

Na vijftien jaar gaf Henk de Groot enkele weken geleden de voorzittershamer van de PCOB (Protestants Christelijke Ouderen Bond) door aan Anneke van de Kolk. 

José Oosthoek

“Persoonlijk zie ik vrijwilligerswerk als een verplichting, je talenten inzetten voor je naaste”, aldus de oud-voorzitter. Eigenlijk kan een voorzitter niet meer dan twaalf jaar deze functie bekleden. “Je wordt voor vier jaar gekozen en kunt twee keer herkozen worden”, zegt De Groot. “Door gebrek aan bestuursleden is het wat langer geworden.”

“Op een gegeven moment gaat de leeftijd meespelen en moet je wat afstand nemen. Maar net als bij veel verenigingen, is het lastig om leden te vinden die een bestuursfunctie willen oppakken. Je wilt de club ook niet in de steek laten, dus dan blijf je, maar ik ben blij dat Anneke het overneemt. In Apeldoorn is de afdeling van de PCOB opgeheven vanwege gebrek aan bestuursleden. Ik ben ook voorzitter van de Voedselbank Elburg/Oldebroek, elf jaar alweer en doe al heel lang vrijwilligerswerk. Je inzetten voor je naaste is voor mij een persoonlijke verplichting, de talenten die je van God hebt gekregen, gebruiken om andere mensen te helpen.”

De PCOB zet zich landelijk en lokaal in voor oudere mensen. “Landelijk gezien ben je gesprekspartner, ook politiek en ben je vertegenwoordiger voor de ouderen, we behartigen hun belangen”, legt De Groot uit. “Plaatselijk kun je veel betekenen voor ouderen en dan met name de oudere ouderen. Vergeleken met 20 tot 30 jaar geleden zijn de vormen van ontspanning en mobiliteit sterk veranderd, mede door de vergrijzing. Oudere ouderen zijn steeds meer alleen, vooral vrouwen. Ze zijn minder mobiel, hebben minder sociaal contact, daarom zijn het bezoekwerk en de reisjes zo belangrijk. Veel mensen hebben andere mensen nodig. Tijdens zo’n reisje, dat we een paar keer per jaar organiseren, horen we vaak: “Fijn om zonder mijn kinderen op pad te kunnen”, daar zijn ze afhankelijk van geworden. Voor zo’n reisje hoeven ze hun kinderen niet te vragen en voelen ze zich heel vrij en zelfstandig.”

De nieuwe voorzitter, Anneke van de Kolk, was nog maar een half jaar lid van de PCOB toen ze gebeld werd door haar voorganger. “Hij wilde mijn man vragen, maar die zit in de Kerkenraad en wilde de voorzittersfunctie er niet bij”, legt Van de Kolk uit. “Ik ben niet zo’n bestuursmens, ben meer van de werkvloer. Maar omdat ik iets met ouderen heb, zei ik toch ‘ja’. Ik doe vrijwilligerswerk bij Mariposa en heb jarenlang een radioprogramma gemaakt bij de LOE voor ouderen. Ik ga het proberen, het loopt allemaal prima, dat scheelt. We gaan wel nadenken over de constructie van het bestuur, we hebben veel vrijwilligers, maar niet iedereen wil de verantwoordelijkheid van een bestuursfunctie. Maar je doet het met elkaar en ons werk vind ik belangrijk. Het bezoeken van mensen die eenzaam zijn doordat ze aan huis gebonden zijn bijvoorbeeld. Als ze jarig zijn, brengen we een bloemetje en als we denken dat ze er behoefte aan hebben, gaan we wat vaker. Elk bezoekje is waardevol, het gaat om contact met je medemens.”